Herman Peenstra
Herman Peenstra heeft zijn wortels in Fryslan. Dankzij zijn opmerkelijke talent op de accordeon is hij, na zijn conservatorium opleiding in Leeuwarden, betrokken geweest bij verschillende volksmuziekensembles. Met ‘Kopácka’ legde hij zich toe op Oost Europese muziek en met het klezmer orkest Di Gojimspeelde hij Jiddische melodieën.
Het gevoel voor wereldmuziek heeft zich bij Herman mogelijk het meest ontwikkeld tijdens de vele reizen die hij maakte met de onafscheidelijke accordeon in zijn rugzak. In ieder geval heeft hij door het spelen met mensen in (o.a.) Macedonië, Rusland, Siberië, Japan, Indonesië, Canada en Midden- Amerika, zijn muzikale horizon enorm verbreed. De ensembles waar hij momenteel in speelt RemoliNo en Baro Drom profiteren daarvan.
De laatste jaren ligt het accent niet alleen op spelen maar ook het componeren van zijn eigen muziek. Een kleine greep:
Fragment uit het muziekboek:
Het project 'Skaad oer 't Waad'
Toen Carel van Leeuwen in aanraking kwam met zigeunermuziek, studeerde hij cello aan het conservatorium in Groningen. Het was liefde op het eerste gezicht. Deze muziek bood hem alles wat hij tot dan toe in muziek had gemist. Het contact met medemuzikanten en publiek, de vrijheid van het improviseren en niet te vergeten het plezier tijdens het spelen.
Muziek is voor Carel niet gebonden aan strakke normen en waarde oordelen. Het is een medium waarin mensen zich kunnen uitdrukken of kunnen herkennen.
Als muziektherapeut is hij zich daar dag in dag uit van bewust. In plaats van zich tot op de milliseconde nauwkeurig te bekwamen in de suites van Bach, heeft hij zich daarom toegelegd op de muzikale breedte. Zowel qua repertoire als qua instrumentkeus heeft hij zich tot veelvraat ontwikkeld
In de volksmuziekgroep Violier speelde hij blokfluit, viool en contrabas. In het orkest Frysk Csardas is hij, naast de cello, panfluit gaat spelen. Jarenlang heeft hij samen met zijn kinderen in het huisorkest "De Bernde" gespeeld. Hij begeleide zijn kinderen op gitaar, piano of altviool. Naast Baro Drom en het wereldmuziektrio Remolino is Carel de laatste tijd actief geweest met fado-muziek in de begeleidingsgroep van Nynke Laverman. Hierin gaf hij de cello een geheel eigen rol, als 'de zanger van het orkest', te horen op de Cd Sielesalt. Dit programma had erg veel succes met oa 12 uitverkochte voorstellingen op het Oerol festival van 2004.
Wat cello spelen betreft: hij vertolkt dit instrument op een geheel eigen originele manier. Hij verbaast iedereen dan hij de cello lopend kan bespelen.
"Melodieën kunnen genezen en ziek maken. Ze kunnen de regen uit de hemel halen en de wind naderbij roepen. Muziek is geen snel verwaaiende klank, maar de melodie, schijnbaar opgeslorpt in de lucht, blijft eeuwig mee zwerven met degene voor wie ze gespeeld is en die erdoor betoverd kan worden ten goede of ten kwade."
De bruiloft der zeven zigeuners, A. den Doolaard
Als jongetje van 12 jaar namen zijn ouders Marcel Prins mee op vakantie naar Bulgarije. Het leven was daar uitbundig en goedkoop. Elke avond werd er gedineerd in een stijlvol restaurant. Daar stonden zigeuners muziek te maken.
Vanaf dat moment was het voor Marcel duidelijk wat hij met muziek wilde: Op deze manier, vanuit het hart, met vuur en passie, maar ook dienstbaar aan de situatie. Marcel speelt op een bijzondere viool geïnspireerd naar het model van Gasparo da Salò. Hij was een beroemde Italiaanse vioolbouwer en wordt zelfs beschouwd als de uitvinder van de viool! Deze is speciaal voor zijn manier van spelen gebouwd door Hendrik Woldring, meestervioolbouwer uit Groningen.
Een aantal jaren later had de 'Tjongerskotsploech', een volksdansgroep die in authentieke Friese Klederdrachten danst, een violist nodig. De Nederlands volksmuziek opende vele deuren en samen met dansgroep Hupsakee uit Amsterdam is hij naar vele landen gereisd. Van Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Georgië in Rusland, Siberië, Amerika, en de Chinese muur. Al deze plaatsen werden muzikaal aangedaan. Van de Nederlandse muziek maakte hij de overstap naar de wereld muziek.
Daarna volgde vele projecten onder andere het 4 mei projekt koor in 1997. Marcel vind het leuk om nieuwe muziek te vinden en deze op te schrijven zodat ze ingestudeerd kunnen worden. Bijna tien jaar heeft hij gespeeld in Rém'oly. En nu op dit moment dus RemoliNo.
Viool spelen is zijn lust en zijn leven. Met enthousiasme en veel passie brengt hij de liefde voor zijn instrument op u over.
- "Skaad oer 't Waad" een ode aan de nacht. Uitgevoerd op bijzondere locaties. Een compositie voor koor en orkest.
- Zo maakte hij bijvoorbeeld de muziek voor "Pake Sytse" een groot buitenspektakel in de Oude Veehoop.
- En ook de muziek van de "Missa Criolla op syn Frysk" heeft hij gearrangeerd voor onze ensemble uitgebreid met Doede Veeman.
- Samen met Henk Zwart heeft hij een aantal liederen van de Winterreis van Schubert vertaald naar het Frysk en arrangementen gemaakt zodat het op accordeon te spelen is.
- In de zomer van 2007 heeft hij de muziek verzorgd van het openluchtspel in Dronrijp 'Om it lêste plak'. De jury vond dit een Gouden Gurbe waard. Hiermee was hij de eerste Gouden Gurbe.
- Zo heeft hij 24 gedichten van Edgar Allen Poe vertaald in het Frysk en op muziek gezet.
- Ook heeft hij een muziekboek gemaakt "Northern high Ligths".
Fragment uit het muziekboek:
Het project 'Skaad oer 't Waad'
Ik wil het publiek in een situatie brengen waardoor het anders gaat luisteren. En wel op een manier die hoort bij het beleven van de nacht. Want in de nacht krijgen geluiden een andere betekenis dus ook muziek. Dit wil ik bereiken door de muziek op een bijzonder locatie uit te voeren in een bijzonder setting. Bijvoorbeeld in een 'Tjustermienskip' (= Dark Sky Community in het Fries). Een kerk op een terp bij kaarslicht of onder een vuurtoren. Als een concert niet op locatie kan plaatsvinden dan wordt er met een lichtplan gezocht naar de juiste sfeer.
Carel van Leeuwen
Toen Carel van Leeuwen in aanraking kwam met zigeunermuziek, studeerde hij cello aan het conservatorium in Groningen. Het was liefde op het eerste gezicht. Deze muziek bood hem alles wat hij tot dan toe in muziek had gemist. Het contact met medemuzikanten en publiek, de vrijheid van het improviseren en niet te vergeten het plezier tijdens het spelen.Muziek is voor Carel niet gebonden aan strakke normen en waarde oordelen. Het is een medium waarin mensen zich kunnen uitdrukken of kunnen herkennen.
Als muziektherapeut is hij zich daar dag in dag uit van bewust. In plaats van zich tot op de milliseconde nauwkeurig te bekwamen in de suites van Bach, heeft hij zich daarom toegelegd op de muzikale breedte. Zowel qua repertoire als qua instrumentkeus heeft hij zich tot veelvraat ontwikkeld
In de volksmuziekgroep Violier speelde hij blokfluit, viool en contrabas. In het orkest Frysk Csardas is hij, naast de cello, panfluit gaat spelen. Jarenlang heeft hij samen met zijn kinderen in het huisorkest "De Bernde" gespeeld. Hij begeleide zijn kinderen op gitaar, piano of altviool. Naast Baro Drom en het wereldmuziektrio Remolino is Carel de laatste tijd actief geweest met fado-muziek in de begeleidingsgroep van Nynke Laverman. Hierin gaf hij de cello een geheel eigen rol, als 'de zanger van het orkest', te horen op de Cd Sielesalt. Dit programma had erg veel succes met oa 12 uitverkochte voorstellingen op het Oerol festival van 2004.
Wat cello spelen betreft: hij vertolkt dit instrument op een geheel eigen originele manier. Hij verbaast iedereen dan hij de cello lopend kan bespelen.
Marcel Prins
"Melodieën kunnen genezen en ziek maken. Ze kunnen de regen uit de hemel halen en de wind naderbij roepen. Muziek is geen snel verwaaiende klank, maar de melodie, schijnbaar opgeslorpt in de lucht, blijft eeuwig mee zwerven met degene voor wie ze gespeeld is en die erdoor betoverd kan worden ten goede of ten kwade."
De bruiloft der zeven zigeuners, A. den Doolaard
Als jongetje van 12 jaar namen zijn ouders Marcel Prins mee op vakantie naar Bulgarije. Het leven was daar uitbundig en goedkoop. Elke avond werd er gedineerd in een stijlvol restaurant. Daar stonden zigeuners muziek te maken.
Vanaf dat moment was het voor Marcel duidelijk wat hij met muziek wilde: Op deze manier, vanuit het hart, met vuur en passie, maar ook dienstbaar aan de situatie. Marcel speelt op een bijzondere viool geïnspireerd naar het model van Gasparo da Salò. Hij was een beroemde Italiaanse vioolbouwer en wordt zelfs beschouwd als de uitvinder van de viool! Deze is speciaal voor zijn manier van spelen gebouwd door Hendrik Woldring, meestervioolbouwer uit Groningen.
Een aantal jaren later had de 'Tjongerskotsploech', een volksdansgroep die in authentieke Friese Klederdrachten danst, een violist nodig. De Nederlands volksmuziek opende vele deuren en samen met dansgroep Hupsakee uit Amsterdam is hij naar vele landen gereisd. Van Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Georgië in Rusland, Siberië, Amerika, en de Chinese muur. Al deze plaatsen werden muzikaal aangedaan. Van de Nederlandse muziek maakte hij de overstap naar de wereld muziek.
Daarna volgde vele projecten onder andere het 4 mei projekt koor in 1997. Marcel vind het leuk om nieuwe muziek te vinden en deze op te schrijven zodat ze ingestudeerd kunnen worden. Bijna tien jaar heeft hij gespeeld in Rém'oly. En nu op dit moment dus RemoliNo.
Viool spelen is zijn lust en zijn leven. Met enthousiasme en veel passie brengt hij de liefde voor zijn instrument op u over.
